پرواز

و پرواز خود فصلی و راهیست دیگر برای درک معانی مستتر در بخشهای مختلف و متنوع ملکِ وجود و غایت ملکوت روزی، در حالیکه ترمال و جریان بالاروندۀ زیرین یک ابر، مرا و چتری که به آن الصاق شده بودم ! را با خود به اوج می‌برد، در حالیکه که آدمیان و جهان و هرچه در آن، لحظه به لحظه در پیش دیدگانم کوچکتر و ناچیزتر می‌شدند، با خود می‌اندیشیدم که درگذشتگان و مردمان دیگر قرون و دوران، چه محروم بوده‌اند از درک عظمت خالق و هیچ بودنِ مخلوق !