ایتا


نسابه

آواره

 

" آواره "

 

آواره‌ام در کویِ تو

حیرانِ حسنِ رویِ تو

 

فارغ زِ دنیا گشت دل

تا شد اسیر مویِ تو

 

در وادیِ خون ُ عطش

سیراب شد رهپویِ تو

 

مجنون شده هر عاقلی

زان رازِ توو در تویِ تو

 

وین دین شناسان را یکی

راهی کند گَه سویِ تو

 

تا نیک فهمند این زمان 

اسلام یعنی خویِ تو

 

مُحرِم مُحَرَّم می‌شود

حامد به عشقِ بویِ تو

 

تا صوفیِ صافی شود

زان شور ُ وین فریادها
...

#✍️ : سید حامد نسابه

#حامد

۱۴۰۲/۰۵/۰۴
🚩🚩🏴🚩🚩

عکس: سید حامد نسابه

شهرک سینمائی دفاع مقدس،
تیر ۱۴۰۲

🚩🚩🏴🚩🚩

 

مطالب مرتبط

عشوراء
عشوراء
قطعه؛ حال و هوای شاعر بهنگام سعی بین‌الحرمین، شیراز، عصر عاشورا ... ( اولین شعر ! )
ماهِ نو !
ماهِ نو !
غزلی؛ در رثای حضرت سیدالشهداء (ع) و اهلبیت و یارانش که بر آنان درود و سلام باد
ماه مهستان
ماه مهستان
... اسیر شب آن ماه مهستان / غزلی در رثای عملدار دشت کرب‌ُبلا
گهواره
گهواره
چند قدم مانده به کربلایِ معلّی حین تبرّی و رهینِ رحمتِ دریایِ بیکرانِ تولّی در جوارِ مجلسِ روضه‌یِ حضرت علیِّ اصغر ( علیه الصّلوه و السَّلام )
آواره
آواره
شرح آوارگی دل در کوی مِی فروشان !
لوءلوء
لوءلوء
ابیاتی در رثای حضرت اباعبدالله الحسین علیه الصلوه والسلام
بعد تو ...!
بعد تو ...!
روایتی از سرنوشت امت بعد از رها نمودن عترت ...