یک روز خاطره انگیز در منطقه جویم، کوچ ! 1395
عدو شود سبب خیر اگر خدا خواهد !
حدود دو دهه قبل، که داشتن فعالیت مستمر در زمینۀ مسائل مورد علاقۀ شغلی از جمله دغدغههای طبیعی بنده ( سید حامد نسابه) در سنین جوانی بود، شاید عدم تمدید قرارداد کاریم توسط مراجع مربوطه، در ابتدا برایم بسیار سخت و سنگین مینمود،
اما روزی، مشاهده یک روحانی جوان کرمانشاهی در تلویزیون که علاوه بر اشتغال به امور مذهبی، فعالیتهای دیگری در زمینۀ کشاورزی و پرورش برخی گونههای حیوانی از جمله پرورش زنبور عسل داشت، مرغ خیال را به روزگاری برد که این کمترین در حال و هوای سنین کودکی همراه با بستگان همسن و سال و دیگر دوستان، یکی از سرگرمیهایمان یافتن محل تجمع زنبورهای عسل وحشی و دسترسی به انگبین روحافزای ذخیره شده توسط آنان میبود.
روزگار خوشی که همچون ابر بهاری گذشت و جز خاطرهای از آن در دل باقی نماند!
علی ایحال، مشاهده آن روحانی جوان و نوع فعالیتهایش، چنان انگیزهای در بنده ایجاد کرد که اندکی بعد، خود را عضوی از اعضای تعاونی زنبورداران شیراز و حومه و اتحادیه زنبورداران استان، یافتم که با تعدادی کندو از این صحرا به آن صحرا در جستجوی روزی بود که در آن، خود و زنبورهایش در آن فارغ از غم روزی، خوش باشند...
و خلاصه، اینچنین بود که :
شد پی زنبورها، زنبوردار
زآبشار مارگون تا دشت لار*
جان کلام اینکه، حاصل حدود دو دهه تجربهاندوزی ( و به عبارتی کمتر از ربع قرن ) زنبورداری از نوع حرفهایِ کوچرو، بجز خاطرات تلخ و شیرین و متنوعی که با خود به ارمغان آورده و علاوه بر آشنائی با اقوام و طوایفی از بزرگواران، ساکن در هر منطقه، بابی شده برای :
1- ارائه مشاوره شغلی در این زمینه به علاقمندان
2- برگزاری کلاسها و کارگاههای آموزشی جهت متقاضیان
3- تالیف و تحقیق در خصوص زنبورعسل و روشهای نگهداری و پرورش آن
ناگفته نماند که به برکت کوچ کندوها در فصول مختلف، هر زمان در قلب چشماندازی بدیع از رخنمونهای زمین ساخت ( دینامیک درونی ) و در دل مظاهر زیبایی از آثار فرسایش ( دینامیک بیرونی)،قرار گرفته و از این جهت موفق به عملیات میدانی و کاوش در زمینۀ رشته مطبوع خود یعنی جغرافیا و گرایش جذاب ژئومرفولوژی هم شدهام که فرصت کم نظیری را برای جمعاوری و تدوین مجموعهای از شواهد، عکسها و تحقیقات را برای بنده بحمدلله، بوجود آورد تا تحت عنایات اهلبیت علیهم السلام که خزانهداران علوم الهیاند، نَمی از یَمِ بیکران علومِ آن دانشمند هستیساز هم نصیب این کمترین گردد.
* : سید حامد نسابه ( بیتی از مثنوی زنبوردار )