وب سایت اطلاع رسانی سید حامد نسابه

نسابه

ماهِ نو !

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

ن وَالْقَلَمِ وَمَا يَسْطُرُونَ ﴿۱﴾
نون ، سوگند به قلم و آنچه مى ‏نويسند (۱)

🖍📝🖍📝🖍📝🖍📝

" " ماهِ نو ! " "

پرده خون رنگ مغرب داستانها باز ، داشت
آن دمی که ماه نو ، بر نی سر اِعجاز داشت

گویی آن رنگ رخی کز خون حق شد نیلگون !
ساز ها در دل نهان با شیوه غَمّاز داشت

نی‌نوا در نینوا ، می‌ساخت رنگین قصه‌ای
حاش ، گویا آن حکایت ، سیره ایجاز داشت

روی مُشکین مَشکِ سقّا ، از نفیر تیرها
اشکباران بود امّا ، نرگسی طنّاز داشت

در بیابان عطش، گر بود تنها آن هُمام
فِی السَّمواتّ العُلی، لیکن بسی سرباز داشت

وز دَمِ تقدیرها، گر یک اشارت می‌نمود
لغو میشد آن فِدا، لاکن امام اعزاز داشت

نوحه لیلای محزون بر فراز شط خون
کوک‌ها می‌زد به سازم چون دمی دمساز داشت

از ورای قرن ها می کرد مقتل را عیان
آنکه با رَبّش دم آخر، کتابی راز داشت

چون حکایت سخت شد ، خون از گلو جوشش گرفت
ذکر لاحول و لا ، بر لب همی ابراز داشت

حامد از سوز دلش خون واژه ها چون میچکید
پای در گِل مانده او ، لیکن سر پرواز داشت

کربلا هر چند میدان نبرد و تاخت بود
وجه شاعر پرورش ، گو طرفی از " شیراز " داشت

: سید حامد نسابه