قوچ‌نامه !!

و " قوچ " بر وزن " پوچ " ، چنانکه صاحب التفاصیل در اثر ِ اثیر ِ فریدون قلمش فرموده ،

موجودیست بس عجیب و دارای طبعی به غایت غریب !!

که ، در برابر دشمنان ، بسانِ موشی آب‌کشیده و بر پشت و پیشانیِ دوستان، چونان خنجری آبدیده باشد !!

همو که  دشمنان را در شبِ هیجا وانهد

و دوستان را به روز واویلا   ، سَر زَنَد !!  

 

و از عجایب زمان ما اینکه ، گونه‌ای از این موجودات ،

بر دو پا راه روند

و لباس ، چونان آدمیان پوشند

و به هر مناسبتی بر پرده شهر فرنگ ،  

بی‌درنگ،

مردمان را به نامردمی خَدَنگ زده  

و بر کاغذ قلم‌ زنند ( همچنانکه بر شرف !! ) 

و حرفهای کهنه ،  نُشخوار همی کنند
  
 طرفه آنکه با وجودِ این تَشبُّه به بَنی‌آدم ،  

خصلت دیرین را نتوانند که به وادی نسیان سپردن

 و آن عادت مذموم ِ نهفته در پیاله مارگون را

نتوانند  به توبه‌ی نَصوُح بشستن

 

چه :    ترک عادت صعب باشد بی گمان  !!

و اَلقصه ،  از جوهری‌ترین نمونه‌های این گونۀ ظاهرا غیر قابل انقراض در میان موجودات ،  

قِسمی‌ست  در جِبال قوچان

که طی زمان

به انواع حِیَل ، راهی بس دراز پیموده تا دامن کوهسارانی مُسَمّی به طهران !

 و به همین مناسبت

با وجود سکنی‌گزینی در آن مدینه عظیمه،  

همچنان قوچانی‌اش نامند ،

 چنانکه اصیل‌ترین گونه میش را نیز که دیر زمانی ، فقط در میشان می‌شد جُستن 

و بهترین خشتها را که  در بلاد  خِشت مُنحصرا ،  به عرق جبین و  پایِ پُرچین می‌شد ورز دادن و بّرساختن  !! 

 امروزه به اَحسنِ وَجه  در بلادِ طهران‌همی‌توان یافتن ،

به سهولتی لایوصف !

  و به نرمینه‌ی دستها دَرآوردن

به طرفه‌العَینی لایدرک  !!

به هر روی ، صاحب اَلتّفاصیل در عنصرنامۀ  شِشگانۀ خویش ،

این سه را ،  از آن شِش، چنین  برشُمُرَد که :

 

قوچ قوچان ، میش میشان ،  خِشت ِ خِشت 

کِش از آن بهتر نیابی در بهشت !!! *

علی ایحال ، در فقره‌‌ی بلیّه‌ی جلیّه‌ی اخیر ،

که شِمر صفتی به اشارۀ دریوزگان عصر و گرگ‌سیرتانِ عهد ،  

شهر راز و مشهد آن کریم سرافراز ،
از جُرگه اهلِ قبله و نماز  

را سیه‌پوش 

و دلهای جمله آدمیان را  در سوگِ شاهدانِ‌شهید ،

مدهوش

نمود ، 

قوچ‌صفتی از آن سان که رفت، در قابِ پُرفِتَنِ یک‌چشمِ‌ترینِ عهد ما ظاهر شده،  

بر مردمیِّ مردمان حمله بُرد 

و در گوشه‌ی مَردمکِ آن دَجُال ِ صاحب قِران ، 
به #شیوه‌ یِ  نامردمان ،

دوغ و دوشاب را یکی  دانسته  و بر صفت ناپسند اسلافش ،

گرگان را  وانهادُ ،

مَردوستان را به شاخ بَد ساخ  ،

زَخم بر دلُ جان  نَواخت : 

قوچ قوچان بار دیگر شاخ بر همنوع زد 

رغم حق ،  وی دشمنان را باز  طوقِ طُوع زد 

وَه چه خوش گفته فریدون از حماقت‌های او 

وَز سِفاهت ، چوب بر خوب و بد از هر نوع زد 

✍ : سیدحامد نسابه 

#قوچ
#قوچانی
#داعش_وطنی 

#شیوه 
#شبکه_چهار 

#دوغ
#دوشاب

🖍🖌   به هنگامه  فتن و بلایای اخیر ، قوچانی نامی از قماش همانان که دانم  و دانی  !!  بر صفحه چهارمین پرده از سیمای ایران ، بیشه شیران ، ظاهر شد و به مدد الطاف بیکران سروران !!  دوغ و دوشاب را  یکی نموده و قوچ صفت ، مَر دوستان را به بجای گرگان ، شاخ بِزد !!

 و خون  شهیدانِ  نگینِ فیروزه‌ی شهر راز و رگه‌های عقیق حرم شاهچراِغ در شیراز  را

  با مُرده‌ی دختر کومه‌له‌پوشی یکی کرد که  سران حزبش سالهاست از خون جوانان وطن،  جامها نوشیده

 و ایُامی چندست  که پوستین برّه را وانهاده ، نقاب از چهره برافکنده و خوُدِ آهنینِ دیرین  را دیگربار به عیان بر سر نهاده

 و خصلت پلید خویش را اربعینی‌ست که 
از نو آشکار نموده‌

دشمنان را شاد و مردمان را حزین 

و مدافعان امنیت را با آرزوی دیرین خویش ، قرین !

این قطعه در شرح صفات رذیله هموست که ...

✳️  با نگاهی به قطعه قوچ مجموعه طنز التفاصیل اثر سعدی ثانی شیراز ، مرحوم فریدون تولِلی

 

ارتباط با ما :

جهت ارتباط با ما، اینجا کلیک بفرمایید.

 همچنین جهت دسترسی به صفحه اصلی وبسایت، نیز عضویت یا مشاهده کانالهای انتشار مطالب در پیامرسان ایتا، می‌توانید  روی نمادهای زیر کلیک  بفرمایید :

                

QR  کیوآر کد وبسایت و کانال اختصاصی در ایتا : 

 

 

www.nassabeh.com